پسرم روشنی نور دو چشمان منی

بهترین هدیه ای از جانب یزدان منی

پسرم تاج سرم ای که تویی مونس تنهایی من

روح من;جان من و شادی دوران منی

پسرم لحظه میلاد تو هرگز نرود از یادم

غنچه نورس من;باغ گلستان منی

پسرم تا که تو باشی دو جهان در نظرم فردوس است

عشق دیرین من و نیمه پنهان منی

پسرم شادی تو موجب آرامش دنیای من است

شادمان زیست نما;جانی و جانان منی

پسرم گوهر شیدا همه ایام کند شکر به درگاه خدا

بودنت خواست خدا بود چو ایمان منی

پسرم ،

برگ گلم

غنچه ی خوش رنگ دلم

دست خود را حلقه کن بر گردنم

خنده زن بر چشمهای خسته ام

عشق تو آواز صبح زندگی ست

مهر تو آغاز لطف و بندگی ست

سر گذار بر شانه های مادرت

بوسه زن بر گونه های زرد من

خانه ام سبز از صدای شاد توست

مادرت مست از نوازش های توست

اشک های سرد خود را پاک کن

گرمی قلب مرا با جان خود دمساز کن

گوش بسپار به لا لای حزین مادرت

خوش بخواب

دیده من تا سحر، فانوس گرم و روشن است

خدا نوشت: دیروز از فرشته های آسمانی من یکی کم شد مواظب فرشته باشی

زندگی نوشت: جاری بودنت دلچسب است

مادر نوشت: واژه هاتو دوست دارم امروز بوی گل نرگس می دهد اینجا

پدر نوشت: مهربانی اتئبسان گرمی خورشید مرداد ماه است...سبد سبد آسمان آبی

 پیشکشی من به توست